Ostatniego dnia naszego pobytu w południowo-wschodniej Gruzji udaliśmy się do założonego w 1829 roku Borjomi. W latach trzydziestych ubiegłego wieku odkryto tutaj złoża różnych wód mineralnych i w czasach sowieckich miasto było znanym ośrodkiem uzdrowiskowym. Pozostałością po tych czasach są ruiny budynków carskich i park Likani. Wchodząc na teren parku należy uiścić niezbyt wysoką opłatę – ok. 1,5 lari. Można wnieść ze sobą butelkę o pojemności 1 litra i skorzystać z ujęcia wody mineralnej.

Kolejny dzień i kolejna wyprawa. Pomyśleć, że przez chwilę nie chciałam tam jechać – miałabym czego żałować! Cała trasa ciągnie się przez 208 km od Tbilisi do Władykaukazu w Północnej Osetii – terenu spornego, na którego obszar raczej się nie wjeżdża. Nasza droga miała długość ok. 130 km – do Kazbegi lub Stepancminda. W utrzymanie Drogi Wojennej miał swój wkład również Polak – Bolesław Statkowski. W 2 poł. XIX wieku projektował zmiany i koordynował prace. Dzisiaj jest ona w naprawdę dobrym stanie – może za wyjątkiem krótkiego odcinka, gdzie brakuje asfaltu :) Zacznijmy jednak od początku.

Kolejny dzień wycieczkowania po Gruzji upłynął nam na zwiedzaniu bardzo ciekawych miejsc. Pierwszym z nich było oddalone o ok. 25 km od Tbilisi miasteczko Mccheta (მცხეთა). Zanim jednak tam dotarliśmy, mogliśmy podziwiać jego panoramę ze znajdującego się w pobliżu wzgórza, na którym z kolei stoi monaster. W wielu miejscach spotkałam się z informacją, że Mccheta jest jednym z najładniej położonych miast w Gruzji. Patrząc na zdjęcie główne rzeczywiście mogę to potwierdzić.