Nowy tydzień, nowe sytuacje, nowe zamówienia, nowi klienci. Ci z Was, którzy mają bezpośredni kontakt z klientem zgodzą się być może ze mną, że każdy klient to zupełnie inna para kaloszy. Każdy z nich jest inny i choć można ich pogrupować według pewnych kategorii, to i tak zapewne znajdzie się ktoś, kto swoim zachowaniem będzie odstawał od innych, od tych „statystycznych”. Dla mnie każdy nowo poznany klient da się zaklasyfikować do określonej grupy – zarówno tych pozytywnych, jak i negatywnych. Dzisiejszy wpis będzie poświęcony tym drugim – tym, którzy podejrzewam nie tylko mnie zachodzą za skórę.

Już prawie rok temu pojawił się na blogu wpis, w którym opisywałam jak, moim zdaniem, wygląda współpraca z kobietami. Przyszedł czas na rozprawienie się z panami. Moim zdanie da się zauważyć dość istotne różnice pomiędzy tym jak pracuje się z płcią piękną, a jak z tą nieco brzydszą. Jasna sprawa, że doświadczenia moje i Wasze mogą się znacznie różnić. Wiele zależy od stanowisk, rodzaju pracy, wielkości firmy, hierarchii w danym miejscu czy chociażby zakresu obowiązków. Dlatego też poniższe informacje musicie potraktować subiektywnie, ale wydaje mi się, że wiele z nich będzie dotyczyło również Was, dziewczyny. No właśnie – jeszcze jedno wyjaśnienie jest konieczne. Post ten będzie pisany z perspektywy kobiety rzecz jasna :)

Jeśli zaglądacie na mojego Facebooka, to pewnie widzieliście „aferkę” z pewnym panem z agencji reklamowej. Jego podejście do mnie jako potencjalnego klienta skłoniło mnie do napisania takiego tekstu. Oczywiście chcąc prowadzić swój biznes lub być dobrym w swojej pracy zawodowej NIE korzystajcie z moich „rad”. Wręcz przeciwnie – strzeżcie się ich jak ognia, a gdy tylko zauważycie u siebie takie zachowania, korygujcie je jak najszybciej. No chyba, że na klientach Wam nie zależy, ale czy jest wtedy sens pracować? Sektor usług rządzi się rygorystycznymi prawami – nie masz klientów, nie masz pieniędzy. Zaczynajmy zatem!

Moje miejsce pracy jest zdominowane przez kobiety – nie tylko stacjonarnie w biurze, ale i online. Z wieloma osobami pracujemy bowiem zdalnie i tak – większość stanowią kobiety. Jakiś czas temu przyszło mi więc na myśl, żeby opierając się na własnym doświadczeniu napisać co nieco o tym jak się układają nasze wzajemne stosunki i jak bywa ze współpracą na co dzień. Tyle się słyszy o PMS [wyjaśnienie dla mężczyzn: zespół napięcia przedmiesiączkowego] i jego negatywnych skutkach na relacje społeczne kobiet, ale czy faktycznie tak zawsze jest, że kobiety i ich „humory” utrudniają pracę?