Zaczęło się od tańca towarzyskiego – kilka lat temu postanowiłam, że nie będę siedzieć przed telewizorem, tylko zajmę swój czas czymś pożytecznym. Przez kilka miesięcy chodziłam na zajęcia tańca towarzyskiego – jednak ciągle mi czegoś w nim brakowało. Najbardziej podobały mi się samba i salsa – tańce żywiołowe i energetyczne. Wtedy to pojawił się kolejny pomysł – salsa cubana. Tym oto sposobem następne miesiące spędziłam tańcząc w ruedzie. Okazało się, że to było właśnie to, czego szukałam! Pierwsza szkoła nie dała mi jednak zbyt dużego poziomu satysfakcji. Nadszedł więc czas na przerwę. Po kilku miesiącach wróciłam – w nowe miejsce, do innych  ludzi. I było naprawdę świetnie. Kilka miesięcy intensywnego tańczenia – nie tylko na kursie, ale i na salsotekach, imprezach domówkowych itd. Aż nadszedł dzień, kiedy „wypaliłam się” – chciałam się bawić, a nie tłuc technikę.

          Oczywiście, żeby świetnie tańczyć trzeba się ciągle szkolić. Ale mnie chodziło głównie o świetną zabawę z fajnymi ludźmi. I tym oto sposobem nadeszła era pilatesu – chciałam tylko spróbować, zobaczyć co to i z czym to się je. Zostałam i mam się świetnie :) Co prawda  chroniczny brak czasu sprawia, że nie chodzę tak często jak bym chciała, ale staram się.