Zgodnie z tym co zapowiadałam na facebooku, prezentuję Wam dzisiaj przepis na zakwas żytni na chleb. To na nim od kilku ładnych tygodni wypiekam przepyszne chleby. Przypominam, że na blogu jest już przepis na chleb na drożdżach – przygotować można go w ok. 20 minut więc to świetna alternatywa dla tych, którzy lubią naturalne wypieki, a nie mają zbyt wiele czasu na czynności trwające kilka dni.
Koniec weekendu majowego już za kilka godzin – jak zwykle wolne minęło tak szybko, że nawet się nie obejrzałam a już prawie wieczór. Po tym weekendzie mam jeden wniosek – nigdy w życiu nie spróbuję raftingu. Byłam, widziałam jak to się dla niektórych kończy i dziękuję bardzo ;) Połamane ręce, wybite palce u rąk i nóg, rozdrapane ręce i nogi, podtopienia, omdlenia – o nie, nie. To już wolę skoczyć ze spadochronem- to mnie jakoś mniej przeraża. Leniwa majówkowa niedziela kończy się kolejnym eksperymentalnym daniem – zapraszam na pizzę na spodzie gryczano-cieciorkowym. Dlaczego cudzysłów w tytule? A to dlatego, że po upieczeniu okazało się, że do pizzowego spodu to dosyć daleko temu ciastu. No ale nic, przyjmijmy że to pizza!
Zrobiłam sobie tort – tak, taki urodzinowy. A co! :) W końcu taki własnoręcznie robiony najlepiej smakuje. Kiedyś wspominałam, że lubię piec wieczorami, ale powiem Wam że poranne pieczenie też może być bardzo przyjemne. Poza tym ma to również dobre strony dla pozostałych domowników – od samego rana po mieszkaniu roznoszą się smakowite zapachy :) Tort, który dzisiaj zagości na moim stole jest super prosty do wykonania i co ważne – nie potrzeba nawet piekarnika więc przepis jest również dla tych, którzy tego sprzętu nie posiadają. Przepis jest połączeniem dwóch innych, oczywiście po modyfikacjach. Zapraszam!
Powiem tak – to ciasto jest dla tych, którzy naprawdę lubią w kuchni eksperymentować i nie straszne im są nawet najdziwniejsze kombinacje. Nie pierwszy raz postanowiłam zaryzykować i upiec coś, czego jeszcze nigdy nie jadłam. Tym razem wybór padł na ciasto z czerwonej fasoli z kakao, migdałami i daktylami. Zapraszam zatem wszystkich śmiałków do zmierzenia się z tym wyzwaniem – ciasto jest ok, w smaku bardzo interesujące. Fasoli praktycznie nie czuć – może jedynie pod koniec jedzenia. Czy zrobię je jeszcze raz? Ciężko powiedzieć – za dużo mam innych eksperymentów do przetestowania.
Jeśli skorzystałeś z mojego przepisu na domowy chleb, to dzisiejszy post jest dla Ciebie! :) Bo przecież coś na ten zdrowy i pyszny chlebek dobrze by było położyć. W weekendy mam zazwyczaj nieco więcej czasu, żeby poeksperymentować w kuchni. Od jakiegoś czasu zaczęłam testować przeróżne pasty na kanapki i muszę powiedzieć, że niektóre są naprawdę rewelacyjne. Dzisiaj podrzucam kilka pomysłów, ale tak naprawdę ogranicza Cię tu tylko wyobraźnia i własne upodobania smakowe. Pasty są dziecinnie proste w przygotowaniu, więc do dzieła!
Nie wiem jak Ty, ale ja nie znoszę tych napuszonych, napompowanych, naszpikowanych chemią i zapakowanych w foliowe worki chlebów z marketu. Jeśli zatem nie zmuszała mnie do tego sytuacja (np. tylko otwarta Żabka w święto państwowe) unikałam jak ognia ich kupowania. Co prawda skład wskazuje na to, że teoretycznie jest to chleb, bo z mąki i drożdży a czasem nawet na zakwasie, ale litania dodatkowych składników powoduje prawdziwy zawrót głowy już na sam widok. Myśl o wypiekaniu swojego własnego pieczywa pojawiła się już wiele miesięcy temu, ale jakoś nie od razu została ona zrealizowana. Teraz eksperymentujemy i co rusz z piekarnika wyjeżdża nowa wersja zdrowego wypieku.
Sobotę lubię przede wszystkim dlatego, że jest dzień eksperymentowania w kuchni. Około środy zaczynam przeglądać Internet w poszukiwaniu inspiracji na weekendowe dania. Zazwyczaj polega to na tym, że wymyślam sobie jakiś składnik i wynajduję na blogach kulinarnych co ciekawego można z nim zrobić. Tym razem zapraszam Was na wyśmienitą tartę z porem, papryką, boczkiem i imbirem.
Gofrownica pojawiła się u mnie właściwie przez przypadek i póki co tylko na przechowanie. Czas ją zatem wykorzystać, żeby nie zarosła kurzem ;) Domowe gofry do dań dietetycznych z pewnością nie należą, ale nie dajmy się zwariować i jeśli raz na czas pozwolicie sobie na takie szaleństwo, naprawdę nic się nie stanie. Mnie najbardziej smakują z masłem orzechowym, choć są wtedy jak krówki „mordoklejki”- w takiej wersji nie da się zjeść więcej niż połowę gofra. Inne dodatki mogą być oczywiście dowolne – jako że za oknem panuje biała zima i nie mamy dostępu do świeżych owoców, ratujemy się dżemami i miodem. Mam dla Was dzisiaj przepis, z którego wychodzi ok. 16 gofrów, a więc porządna porcja dla 4 osób.